انواع ويولن

ويولن آكوستيك كه ساده ترين نوع ويولون و مناسب براي افراد مبتدي است.

انواع ويولن

ويولن آكوستيك:

ويولن آكوستيك كه ساده ترين نوع ويولون و مناسب براي افراد مبتدي است.

ويولن الكتريك:

ويولن الكتريك داراي يك خروجي الكتريكي صدا است و از جنس فلز بوده و در سبك هاي راك، پاپ و … مورد استفاده قرار مي گيرد. ويولن هاي الكتريك وزن كمترو تعداد بيشتري سيم نسبت به ويولون هاي آكوستيك دارند.

ويولن آلتو ( ويولا):

شبيه ويولن هاي آكوستيك است و نوازنده در هنگام نواختن مثل ويولن آن را روي شانه چپ قرار مي دهد. اين ساز از ويولن بزرگتر است و ميدان زير و بمي اندكي پايين تر از ويولن دارد. اين ساز صدايي غني، نافذ، تيره، آرامش بخش و سبك دارد.

ويولن سِل:

اين ساز اندازه بزرگ دارد ونوازنده براي نواختن اين ساز، نشسته و آن را روي پايه اي در انتهاي آن روي زمين و بين دو پا هاي خود قرار مي دهد و اين ساز روي شانه نوازنده قرار نمي گيرد. دسته ويولن سل بالاي شانه چپ نوازنده قرار مي گيرد و نوازنده آرشه را به صورت افقي روي سيم ها مي نوازد.

كنترباس (دابل باس):

بزرگترين عضو خانواده سازهاي زهي آرشه اي است كه براي نواختن آن نوازنده ايستاده و ساز را در كنار خود مي گيرد و به گونه اي كه دسته آن بالاتر از شانه سمت چپ نوازنده قرار مي گيرد و آن را مانند ويولن سل با كشيدن افقي آرشه مي نوازد. طنين كنتر باس قوي، پُر، ضخيم و زنگ دار است و در بين سازهاي زهي پايين ترين سطح زير و بمي و كمترين وسعت صوتي را دارد.

ويولن از كجا آمد است؟

در مطلب روز جهاني ويولن در بخش قبلي نمناك اشاره داشتيم كه موسيقي دان ها بر سر منشا ويولن اختلاف دارند. عده اي منشا آن را ايتاليا مي دانند و عده اي ديگر مي گويند كه ساز ويولن تكميل شده ي ساز رباب است و از كشور هاي عربي آمده است.

اين ساز درابتدا داراي يك سوراخ بر روي بدنه بوده، اما به تدريج اين سوراخ حذف شده و سازي با سه سيم، سرآغازي براي ويولن تكامل يافته ي امروزي شده است. ساز ويولن بعد از قرن 11 در اروپا تكامل يافته و به طور وسيعي وجود داشت.

اولين سازنده ي ويولن گاسپارو برتولتي ايتاليايي بوده است كه او را مخترع اين ساز نيز مي نامند. با اينكه از زمان اختراع اولين ويولن توسط گاسپارو برتولتي بيش از سه قرن مي گذرد، اما تغييري در ساختار اين ساز به وجود نيامده است.